دلیجه ، شاهین بلند پرواز ایران تحت حمایت تیمهای سافتبال و بیسبال ایران
همیشه همه بازیها حاشیه های دلچسب وگاهی نچسبی هم دارن …
از اتفاق در این کارگاه بچه ها از شهر های مختلف ایران دور هم جمع شده بودن مثلا :
از بوشهر نجمه حسینی که اینقدر قدیمی و زحمتکش سافتبال هست که گاهی با لقب مادر سافتبال ایران اونو میشناسن … از شهرکرد الهه مرادی ، از مشهد مهرناز مشیریان ،از اصفهان فاطمه شهریاری ، رضائیان از کیش ، رقیه ازم اهر از تبریز ، حسین نژاد و ذولفقاریان از تهران و راحیل بهزادی یه دختر بوشهری دیگه که آخر سر روی دست مارینا به رسم و سنت قشنگ جنوبی ها برای یادگاری حنای زیبایی نقاشی کشید و همین حس وحالا باعث شد مارینا بگه انگارتوخونه خودم بودم و بازم میام …
راستی قراربوده یه تیم سه نفره بیان ایران که دوتا از مربیها بخاطر تبلیغات منفی علیه ایران در خارجه قبول نمیکنند اما وسنا مطمئنه مطمئن که وقتی طرحهای زیبای حنا رو رو دست دوستشون ببینن سفر بعدی حتما میان ایران ….
از بقیه حاشیه های این کارگاه این که چون روز آخر بود بچه ها سر تمرینای آخر به حرف افتاده بودن که مارینا مثل معلمامون تو مدرسه هی با باز و بسته کردن پنجه های دستش التیماتوم سکوت میداد که فقط نجمه حسینی بود که داد میزد حرف نزنین …بچه ها حرف نزنین …تا شاید یه کم سرشون به تمرین می افتاد ….
ازاون طرف وقتی بازی تموم شد مارینا نه ازامضا دادن که از ویروس سلفی ما ایرانیها هم در امان نموند و سلفی وعکس بود که درخواست میشد ….
یکی هم سر زمین مصدوم شدکه چون امکانات در حد صحرایی بود با یه کیسه یخ و یه تیکه پارچه خود درمانی کردند و مصدوم رو کول دوستاش به پایین پله رسید تا از عکس یادگاری این دوره جا نمونه ….
انجمن یه کیک با یه توپ سمبلیک سافتبال وسط کیک و ( تنک یو مارینای ) روش واسه شیرین تر کردن اختتامیه خریده بودن که من همش فکر میکردم آیا توپ رو شستن گذاشتن وسط کیک یا بعدا قصد شستنشو دارن …توفیقی هم نکرد البته ….
و از همه مهم تر تابلویی بود که در صحن علنی مجلسشون اون جلوی جلو گذاشته بودن دال بر حمایت تیم های بیسبال و سافتبال از ” دلیجه ” که گونه ای از شاهینهای سرزمین مان ایران است و قرار همه ونه فقط این تیمها در حمایت از حیات وحش ومحیط زیست واین “دلیجه” زیبا بکوشیم … دلیجه !! من تا حالا اسمشو نشنیده بودم …چه کار خوبی .