واترپولوی زنان ایران با نام زنی ایرانی – فیلیپینی گره خورده است

خانم پارتولومه ، زنی که سرنوشت او را از فیلیپین به ایران کشاند تا با همت بلندش به ریاست هیات شنا شهرش یا بهتر بگوییم شهر همسرش درآید و بنیانگذار ورزش واترپلو در ایران بعد از انقلاب شود ، او هر کجا که پا گذاشت آنجا را آباد کرد اما سیر و روند زندگی حرفه ایش نشان از فرازوفرودهایی دارد که خواننده را به یاد این جمله معروف از عرش به فرش می اندازد …

رئیس هیات شنایی که با تهدید از کارش کناره گرفت واین روزها تنها مربیگری میکند …او فارسی را با لحجه ای کرمانشاهی آموخته و مثل زبان مادریش حرف می زند ، بسیار صادق است و سخت ترین تجربیاتش را با خنده هایش برای شنونده گوارا می کند تا تلخی تجربه های زندگی اش به اندازه خودش مخاطبش را نیازارد …او مدتهاست که ایرانی است درست از زمانی که نامش سوسن شیرزادی شد و دختران ایرانی به دنیا آورد ، اما تحملش برای عده ای خاص سخت شد آنقدر سخت که نه زن بودنش را تاب آوردند ونه پارتولومه ! بودنش را …و انگار نه انگار که او از هیچ ” همه چیز ساخته است آنهم برای وطن ما !

مصاحبه از بهاره بهارفر

–خانم شیرزادی از خودتون برامون بگید ، فیلیپین ، ایران ، کرمانشاه ؟!

من آبان ماه 1366 به ایران آمدم و به کرمانشاه رفتم چون همسرم کرمانشاهی است  ازدواج ما فیلیپین بود و پس از 5 سال از ازدواجمان همسرم خواست به ایران برگردد و من هم با او آمدم . من خودم لیسانس مامایی و لیسانی زبان انگلیسی دارم اما اون موقع سالهای آخر جنگ بود و شرایط سختی بود از طرفی هم وقتی خواستم کار کنم  بنا به عقایدی که داشتند من نتوانستم سرکار بروم و بیرون از خانه کار کنم پس عملا من ساکن خانه شدم

-با این وصف واتر پلو کجا و چطوری تو اون شرایط  وارد زندگیتون شد ؟

خوب این وضع تا سال 1372 ادامه پیدا کرد و آنجا من رفتم سمت ورزش و شنا را انتخاب کردم و بچه ها را که روز ها از مهد کودک می آوردم می بردم استخر و تفریحی شنا میکردیم

-چرا بین این همه رشته ورزشی یکباره شنا را انتخاب کردید ؟

چون محیط کاملا زنانه بود ومن می توانستم بدون مشکل آنجا حضور داشته باشم و فعالیت کنم ( و با خنده ) چون هیچ مردی آنجا حضور نداشت

-پس سال 72 رفتید سمت شنا  با دوتا دختر بچه بعدش چی شد ؟

این روند را ادامه دادم تا سال 1376  که در اولین مسابقات قهرمانی کشور دخترم سارا که تنها شش سال داشت مقام آورد البته قبل از آن هم در مسابقات استان کرمانشاه هر دوی آنها شرکت کرده بودند و اول شده بودند . بعد از آن در سال 1379 خود من مربیگری گرفته بودم و تیم استان کرمانشاه را در دست گرفتم و در سال 1380 درست یکسال بعد از استان کرمانشاه شناگر به تیم ملی دادم که دختر خودم هم یکی از آنها بود و کلی بعد از آن عنوان های کشوری بدست آوردیم و رکورد شکنی کردیم تا اواخر سال 82 اوایل 83 که من را به عنوان رئیس هیات شنای استان کرمانشاه منصوب کردند

-آن زمان ما رئیس هیات زن به غیر از شما داشتیم ؟

خیر ، در واقع من اولین زنی بودم که به عنوان رئیس یک هیات ورزشی انتساب می شدم در کشور که بعد از من یکی دوتا آمدند که دوام نیاوردند …ولی من به مدت 5 سال هیات شنای استان کرمانشاه را مدیریت می کردم

-و شروع واتر پولو بعد از این انتساب بود ؟

بله سال 1384 ما واترپلو را راه انداختیم  و من پیشنهاد دادم که واترپلو را برای زنان هم راه اندازی کنیم . آن زمان آقای مرادی رئیس فدراسیون شنا بودند که موافقت کردند و با چند استان رایزنی شد و از همانجا واتر پلو کشور راه اندازی شد

-و کدام استانها استقبال کردند ؟

اصفهان ، شیراز ، قم ، تهران و کرمانشاه که خود ما بودیم  در واقع اولین مسابقات کشوری واترپلو با 5 تیم  در سال 84 کلید خورد

-کدام شهرمیزبان شد و کی قهرمان ؟

شهر قم میزبان شد و کرمانشاه تیم برتر کشور شد

-این سئوال پیش میاد که شما چطور و چگونه توانستید واترپلو را مربیگری کنید ؟

(با خنده ای و با به کار بردن کلمه فضولی به جای جستجو می گوید) من خیلی فضولی میکنم در اینترنت وخیلی مطالب را از آنجا گرفتم و جالب اینجاست که سال 85 و 86 هم عنوان قهرمانی کشور واترپلو مال استان کرمانشاه بود و ما سه سال متوالی مقام اول کشور را داشتیم

-و بعد از آن ؟

خوب من 20 ام فروردین 87 استعفا دادم و آمدم تهران و شدم مدیرفنی مدرسه شنای استعدادیابی در استخر شهید کشوری که با برگزاری مسابقات استعدادیابی می کردیم و منتخبین را انتخاب می کردیم

-اجازه بدید کمی برگردیم عقب ، تا اینجای مسیر ورزشی که شما طی کردید چطور بوده ؟ با توجه به اینکه شما تنها زنی بودید که ریاست یک هیات را به عهده داشته  ؟

زمان ریاست آقای مرادی این دیدگاه زن و مردی کمتر بود خوب خود من اولین رئیس هیاتی بودم که زن بود ، آن هم در آن سالها  مخالفتهایی هم می شد اما ایشان از من دفاع هم می کردند چون کارنامه خوبی داشتم و خودم را ثابت کرده بودم ، من هیات ورزشی را که هیچی نداشت توانستم بعد از چند سال برسونم به بهترین جایگاه… یعنی از بین 28 استان کشور توانستم کرمانشاه را به سه تا چهار استان برتر کشور برسانم اما بعد از چند سال به مشکل برخوردم

-چه مشکلی ؟

خوب فرهنگ غالبی که وجود داشت نمی توانست حضور یک زن را به عنوان یک رئیس ببیند آنهم برای حوزه مردان چون من ریاست هیات شنا را داشتم ، موفقیت من اونقدر که زن بودنم مطرح بود دیده نشد وبا مخالفتهایی روبرو شدم

-پس دلیل استعفای شما و آمدنتان به تهران صرفا قبولی دخترتان در دانشگاه تهران نبوده ! مخالفت با مدیریت شما به عنوان یک زن بوده ؟

بله درسته ، سختشان بود ( و می خندد تا تلخی اش کمتر شود)

-پس استفای شما دلایل قوی تری هم داشته ؟

البته 6 ماه قبل از اینکه استعفا بدهم مشکلاتی بوجود آمد که از طرف وزارتخانه از من خیلی دفاع کردند چون کارنامه ام خیلی خوب بود ولی اواخرش دیگه خیلی سخت شده بود همه چیز ، خیلی سخت … حتی بچه من هم درگیر این ماجرا شده بود و اسم بچه من را هم درگیر کرده بودند

-یعنی چی اسم بچه شما هم درگیر شده بود ؟

یعنی حتی رو موبایل بچه من زنگ می زدند و تهدید می کردند و می گفتند به مادرت بگو استعفا بده …

-می دونستید با چه انگیزه ای این کار را میکردند ؟

اول که زن بودنم و بعد غیر بومی بودن من که نمی خواستند دیگه باشم و کار کنم

-مگر شما تابعیت ایران را ندارید ؟

چرا من هم پاسپورت ایرانی دارم هم شناسنامه ایرانی دارم و از موقعی که من وارد ایران شدم خودم را یک ایرانی می دونم

حتی در یکی از مصاحبه هام گفتم چطور زمان انتخابات من میتوانم مثل یک ایرانی رای بدهم و رای من به حساب می آید اما در کار کردن یک خارجی و غیر بومی به حساب می آیم و نباید یک سمت بگیرم

-برمی گردیم به تهران…شما آمدید تهران و شدید مدیر فنی مدرسه استعداد یابی ، اینجا چطور اینجا با کارتون مخالفت نکردن؟

نه دیگه چون اینجا سمت و کاری که من انجام میدهم فقط برای خانمها است و آقایی زیر نظر مدیریت من کار نمی کند

-اینجا واترپلو را هم ادامه دادید ؟

بله ، وقتی آمدم تیم واترپلوی تهران تیم دهم کشور بود که با یکسال کار کردن بلافاصله توانستم تیم را برسونم به رتبه چهارم کشوری و بعد شد سوم کشوری بعد از آن دوم و درآخرین بازی که اولین دوره لیگ هم بود که در اسفند سال 94  با نام جام خلیج فارس برگزار شد مقام  اولی کشور را بدست آوردند

-یعنی بلافاصله با آمدنتان به تهران با تیم تهران شروع کردید ؟

نه تا سال 87 تیم کرمانشاه را داشتم که اول بود اما از سال 88 به اینطرف مربی تیم واترپلو تهران شدم وتوانستم این تیم را از دهم به چهارم و امسال به تیم اول کشور ارتقا بدهم

– سرانجام تیم کرمانشاه بدون شیرزادی چی شد ؟

کرمانشاه بعد از آمدن من به رتبه سوم سقوط کرد و سال 91-92 آخرین سالی بود که تیم داد و دیگر در رقابتها حضور پیدا نکرد

-حالا این سئوال پیش میاد که اساسا انجام ورزشی که تنها در حد یک کشور میتونه مسابقاتش انجام بشود وبخاطر شرایطی مثل داشتن حجاب نمی تواند درخارج ازکشور هیچ حضوری داشته باشد چه فایده و سودی دارد ؟

سودی که دارد این است که الان بچه من سالم است … من اگر بتوانم از صدتا بچه ای که توخیابان ها بیهوده می گردند و وقت می گذرانند  بیست نفرشان را به بهانه ورزش کردن و مسابقه دادن جمع کنم ولو در حد مسابقات کشوری کار مهمی انجام دادم ، حد اقل آن این است که به جای وقت گذراندن در گوشیهای موبایلشان واینترنت گردی بیهوده می آیند ورزش میکنند رقابت میکنند و سالم تر زندگی می کنند فکرنمی کنم این چیز کمی باشد

-شما بعد از اینکه تیم تهران قهرمان کشور شد گله هایی از فدراسیون کردید ، این گله ها بخاطر چی بود ؟

من گفتم زمانی که من شهرستان بودم همش فکر می کردم هر چی امکانات هست در تهران هست و شهرستانها بی نصیب هستند ولی وقتی آمدم تهران فهمیدم نه شهرستانی ها امکانات بیشتری دارند …در تهران اگر پول نداشته باشی اصلا ورزش وجود ندارد مخصوصا برای خانمها …من که خودم دارم اینجا ئکار میکنم باید بازهم پول بدهم ما حتی وقتی اعزام میکنیم تیم را یک قران فدراسیون پول نمی دهد  نه هیات شنا و نه فدراسیون تمام هزینه ها را خود بچه ها آنهایی که وضع مالی خوبی دارند می دهند و کمک می کنند … در حالی که هیات شنا پول سازترین هیات ها است

-چرا ؟

ببینید وقتی من ریئس هیات بودم در کرمانشاه که یک شهرستان بود بخاطر درآمدی که داشتیم حتی رشته های دیگر ورزشی و غیر شنا  را ما کمک هزینه میدادیم و اعزام می کردیم تا به ورزش استان کمک کنیم  چون هیات شنا پول سازه و جزو پر درامدترین هیات ها بوده و هست  …ولی نمی دونم چرا الان نداره یا من خبر ندارم …در حقیقت فدراسیون جزنوشتن یک برگ نامه هیچ کاردیگری برای اعزام بچه های تیم واتر پلو انجام نداده و ما همه از جیبمان خرج کردیم

-با این حساب ما باید آینده واترپلو و شنای زنان ایران را چه شکلی ببینیم ؟

من آینده برون مرزی را برای این ورزش نمی بینم ولی خداکند و امید وارم یک روز بتوانیم دوباره مسابقات کشورهای اسلامی را برگزار کنیم 5-6 تا کشور بیاید ایران و ما میزبان بشویم آن موقع ما می توانیم قابلیت دخترانمان را نشان بدهیم

-در پایان آرزوی سوسن شیرزادی برای ورزش واترپلو زنان ؟

آرزو می کنم بخاطر زحماتی که دخترامون می کشند و استعدادهایی که دارند انشاالله بتوانند بالاتر بروند  و فدراسیون و وزارتخانه و کلا همه به فکر دخترای ورزشکارمون باشند و به آنها کمک کنند تا رشد کنند

(عکس متعلق به قهرمانی تیم موج ایرانیان تهران است ، جشن قهرمانی که بدون کمک و برپایی از طرف فدراسیون و تنها با حضورخود بچه ها واعضای تیم در داخل استخر انجام شد )

لازم به توضیح است که اولین دوره مسابقات لیگ برتر واترپلوی زنان  در رده سنی بالای 15 سال در دو مرحله برگزار شد. در مرحله نخست در شیراز 7 تیم حضور داشتند، اما متأسفانه در مرحله دوم برخی از تیم‌ها به خاطر مشکلات مالی انصراف دادند و این مرحله با حضور 4 تیم در تهران دنبال شد و با قهرمانی تیم موج ایرانیان از تهران به سرپرستی خانم شیرزادی در تاریخ17اسفند 94 به پایان رسید. عنوان نایب قهرمانی این لیگ به استان فارس رسید و تیم پالایش نفت آبادان نیز مقام سوم را بدست آورد.