مهناز کریمی زن رکوردهای سخت

مهناز كريمی اولين شناگر زني است كه ركورد شناي استقامتی را در استخر به ثبت رسانده، او اولين ركورد خود را در ١١ بهمن 1393 با ١٣ساعت و 32 دقیقه و طی مسافت 20 کیلومتر و 60 متربه ثبت رساند و پس از آن درست در تاريخ ٢٨ شهريور ماه ١٣٩٤ اولين ركوردش را ارتقا داد و توانست در زمان ١٤ ساعت شنای بدون وقفه مسافت ٣٢ كيلومتر و 760 متر را بي وقفه شنا كند.

او پس از اين دو ركورد براي بار سوم ركوردي را در تاريخ ٢٥ اردیبهشت ١٣٩٥ ثبت كرد كه برايش گران تمام شد، گران از اين جهت كه او در شرايط بدي به لحاظ سلامتي قرار داشت چه از لحاظ بيولوژيكي و چه از لحاظ جسماني چرا كه دست راست او آسيب ديدگي داشت، و درد شديد ناشئ از اين آسيب ديدگي چنان اثر نامطلوبي بر عملكرد او گذاشته بود كه ساعات پاياني را او به سختي شنا مي كرد تا جايي كه از مسير مستقيم شناي خود منحرف ميشد، از طرفی  به دليل تقسيم كردن قسمت پر عمق استخر به دو قسمت، او که از روحیه جوانمردی و اخلاق ورزشي بسیار بهره مند است قبول کرد در كنار استخر شنا كند درست جايي كه آب با برخورد به ديواره استخر امواجي را توليد مي كند و همین كار او را از لحاظ شناي طويل المدت در آن قسمت آب سخت تَر از قسمت ديگر آب كرد و از او انرژي بيشتري را براي غلبه بر همين موجهاي كوچك در طول ١٥ ساعت گرفت و در نهایت او را در عملي فرسايشي گیر انداخت آنهم جایی که متر و سانتی متر، دقیقه و ثانیه ها حکم صار می کنند و دل می خواهد چنین اخلاقی را خرج کردن… اما مهناز بدتر از آن را هم تحمل كرد، در بين تماشاچيان زني بود كه با بطري پر آب معدني دو سه باري كه او به لبه استخر آمده بود تا جرعه اي آب بنوشد چندين بار و به كرات بر سر او ضربه زده بود، ضربه هايي كه تا حضار متوجه شوند و او را از زدن باز دارند تاثير مهلكش را گذاشته بود، مهناز همان موقع از اين ضربات دچار ضعف و سرگيجه مي شود اما ادامه مي دهد تا خللی در ثبت رکوردش ایجاد نگردد، هرچند روز بعد با شدت گرفتن سرگيجه اش روانه بیمارستان و دکتر مي شود، بله ضربات باعث پارگي رگها و خونريزي شده بودند و او تنها با ضريب شانس! جان سالم بدر برده بود و البته با خرج چند ميليون تومانی سلامتي اش را باز بدست آورد، با همه اينها او ركورد سومش را با ارتقا ركورد قبلي به پايان رساند و توانست در مدت ١٥ ساعت شناي استقامتي مسافت ٣٢ كيلومتر و ٩٣٧ متر را شنا كند اما از رقیب خوش شانسش به اندازه 616 متر جا ماند… همه اين بدبياريها و بد شانسيها در آخرين ركوردش اما او را آب ديده تَر كرد درست مانند همان جمله معروف که می گوید: سختي كه تو را نكشد قويترت مي كند، سختي هاي مهناز نيز او را قويتر كرد و از او فولادي سخت تَر بيرون داد، فولادي كه تركيبش با اراده فولادين او ضريب قدرت بالايي را به توان N بوجود آورد تا او بتواند اينبار ركوردي را به ثبت برساند كه از عهده هر کسی و به این سادگی ها بر نیاید، ركوردي كه اگر امكانات مالي و البته امكان فعاليت دفتر گينس در ايران فراهم بود دور از ذهن نبود که این رکورد سخت و طویل المدت با نام ” مهناز کریمی ” به ثبت جهاني برسد و برای اولین بار ما نام يك زن ايراني را در اين كتاب مرجع رکوردداران جهان به ثبت برسانیم و نام  “دلفین ” ایران را جهانی کنیم، هر چند که تا اینجای کار دستمان آمده که مهناز کریمی زن رکوردهای سخت است.

مصاحبه از بهاره بهارفر

خبر ورزش زنان (وسنا)

_ مهناز کمتر از نه ماه از رکورد آخرت که  15 ساعت شنا کرده بودی می گذره اونم با اونهمه اتفاقات، آسیب دیدگی دستت و جریان اون بطری آب معدنی… چی شد دوباره تصمیم به ثبت رکورد گرفتی؟

درست می گی اما حقیقتش اون رکورد اونطور که می خواستم از لحاظ روانی اغنام نکرد و تمام مدت به این فکر می کردم که باید رکورد دیگه ای به ثبت برسونم و چون دستم آسیب دیدگیش هنوز کامل خوب نشده بود باید رکوردی را ثبت می کردم که نخواهم از دستم در آن استفاده کنم.

_ برای همین این آیتم به این سختی رو انتخاب کردی؟

درسته خیلی آیتم سخت و مشکلیه چون تمام مدت باید دستهام و بالا نگه می داشتم به همین خاطر تمام انگشتهام سیاه و کبود شده بودند و اینقدر دستهایم را باز و بسته کرده بودم  که کف دستهایم بخاطر فشار ناخونهام زخم شدن وحتی قسمتهایی از بدنم که لباس شنا روی آن قرار گرفته بود به شدت زخم شده است، شنای دوچرخه از سخت ترین آیتم های نجات غریق است بطوری که برای گرفتن کارت درجه یک آن کافیست فقط شش دقیقه پا دوچرخه بزنی، اما با این حال خوشحالم که توانستم این رکورد را به نام خودم ثبت کنم آنهم برای دوازده ساعت و دوازده دقیقه و دوازده ثانیه.

_ در مورد ساعت رکوردت این عدد دوازده اتفاقی بود یا با برنامه ریزی؟

حقیقتش من با تمریناتی که داشتم تا هفت ساعت را هم انجام داده بودم و برآوردم این بود که ده ساعت را طاقت بیاورم ولی خداروشکر می کنم که تونستم مقاومت کنم و با خودم نیت کردم و گفتم به نیت دوازده امام عدد این رکورد را با دوازده تمام خواهم کرد که خداروشکر تونستم و انجامش دادم ولی ناگفته نماند که لحظات و دقایق آخر واقعا فشار بالایی رو تحمل کردم و شرایط جسمیم خیلی سخت شده بود.

_ حالا این سئوال پیش میاد که در طول این دوازده ساعت چطور آب یا مواد غذایی میخوردی؟

خوب من اجازه نداشتم به کناره استخر نزدیک بشوم که مبادا خللی در روند ثبت رکورد ایجاد شود برای همین چوبی را طراحی کرده بودم که بوسیله آن دختر بزرگم مایعات را به من می رسوند، مثلا گاهی شیره خرما میخوردم یا آب پرتقال یا آب معدنی اما گاهی اوقات آب وکمی نمک هم استفاده میکردم تا املاح بدنم تامین شود و دونه های پسته و بادام هم گاهی که خیلی ضعف می کردم می خوردم.

– واقعا با چوب بهت غذا می رسوندن؟

بله چون راه بهتری نبود و این روش خوبی بود تا بهتر به انجام دادن رکوردم بپردازم.

_ قبل از رکوردت چطور آیا رژیم خاصی داشتی؟

من کلا خوردن هرنوع فست فود رو کنار گذاشته بودم و به هیچ عنوان از غذاهای کنسرو شده استفاده نمی کردم یعنی پایه رژیم غذایی من بر محور غذای سالم و کاملا تازه بود، از سبزیجات ومیوه های تازه به همراه پروتئین حیوانی که گوشت و ماهی باشه تغذیه میکردم.

_ مهناز یک کم از برنامه بدنسازیت و تمریناتت بهمون بگو دقیقا چقدر و چطور ورزش کردی تا خودت رو برای این رکورد آماده کنی؟

خوب اول اینکه من بدون وقفه روزی 5 کیلومتر می دویدم، از طرفی برای تمرینات قدرتی ام وزنه 5 کیلویی را در بغلم می گرفتم و وزنه های مختلفی را دور کمر و همینطور دو تا مچ پاهایم می بستم  و طبق برنامه ای که داشتم به مدتهای زیاد در آب شنا می کردم، در واقع روزی دو ساعت و نیم بدنسازی کار می کردم و در خانه روزی سه ساعت اسکی فضایی میرفتم که همین برنامه بدنسازی باعث شد بدن من عضله سازی خوبی بکنه و  هشت کیلو از چربیهای بدنم کم شود در واقع این برنامه سه ماه من تا روز رکوردم بود از طرفی چهار روز هم به جزیره کیش رفتم و آنجا هم با وزنه های مخصوص غواصی مدت های طولانی در دریا شنا کردم تا شرایط آب دریا هم مرا قوی تر کند.

_ هیات داوری چطور بودند؟

داور ها که واقعا زحمت کشیدند و البته خیلی سخت گیرانه برخورد کردند و نظارت دقیق و کاملی برعملکرد من داشتند از همینجا هم ازهمشون نهایت تشکر را دارم  بخصوص از نماینده محترم کمیته ثبت رکورد های کشور خانم دادخواه و آقای رضایی نهایت تشکر را دارم.

_ راستی وضعیت سلامت چشمهات بعد از ماجرای  قوطی آب معدنی و ضربات اون خانم روی سرت چطوره؟

خوب اون حرکت باعث شد علاوه بر اینکه در حین انجام رکورد قبلی داخل آب دچار سرگیجه و ضعف بدنی شدید بشوم که خودش تاثیر زیای روی عملکرد من برای آن رکورد گذاشت، باعث شد که چشمهای من آسیب شدید ببینند  بطوریکه شبکه چشمهای  من دچار خونریزی  شده بودند و چند میلیون تومان هزینه کردم تا بتوانم سلامت چشمهایم را بدست آورم ولی جالبه بدونید همین خانم مجدد در زمان انجام همین رکورد در داخل استخر با رفتارهایی که نشان داد برای همه مسجل شد که آن ضربه ها اتفاقی و از روی اشتباه به سر من زده نشده بود…

– واقعا متاسفم، بگذریم… اجازه بده مصاحبه را با خانواده تو تمام کنیم، تا مثبت تمام شده باشد، همسرت چقدر همراهت بوده در این راه؟

اولین کسی که آمد و به من دست داد همسرم بود، اگر حامی مثل او نداشتم هرگز نمی توانستم پیش بروم  و دوست دارم در همین مصاحبه از او تشکر ویژه ای کنم به جرات می گم اگر خانواده ام نبودند من به هیچ عنوان نمی توانستم این رکورد را به ثبت برسانم، از طرفی ساینا دختر بزرگم ، او دقیقا حکم یک مشاور تغذیه را کنار من دارد دقیقا می فهمد بدن من الان داخل آب به چی احتیاج دارد و در تمام مدت انجام رکورد کنارمن ایستاد و صبورانه حمایتم کرد.

_ در رابطه با ثبت رکوردت حرف نگفته ای داری که بخواهی بزنی؟

در واقع من این رکورد را به مناسبت روز تاسیس شرکت ملی حفاری ایران و همینطور به مناسبت قدردانی از زحمات تمام نجات غریقان کشورم ایران که این حرفه سخت را دارند زدم  و اجازه میخواهم از همین رسانه خبری  تشکر و قدردانی ویژه ای کرده باشم از زحمات جناب آقای یزدانی که به من برای ثبت این رکورد کمک کردند، همینطور از جناب آقای حاجیان  و خانم رمضانی که سمت ریاست هیات نجات غریق خوزستان و نایب رییسی آن را به عهده دارند، همینطور از هیات همگانی استان جناب آقای سالمی و خانم رضا زاده، همچنین تشکر کرده باشم از کمیته ثبت رکوردهای کشور جناب آقای رضایی و خانم دادخواه.