تیم یاران حجازی پیام آور صلح و دوستی می شوند

یاران حجازی …تیمی که تنها قرار بود خانم گل سالهای دور فوتسال را که لباس تیم ملی اش را از او گرفته بودند از گوشه نشینی و عزلت بیرون بکشد این روزها مرزهای جغرافیا را در نوردیده و پیام آور صلح و دوستی در ورزش شده است ، پیامی که می توان نماد های آنرا با گل نیلوفر آبی و پرنده صلح شاخه زیتون به منقار در لوگویشان بیشتر شناخت ، آتوسا حجازی و یارانش  آنقدر جوان نیستند تا کسی به توپشان نرسد اما انگیزه هایی فراتر از یک برد آنان را به روی زمین چمن می کشاند ، انگیزه هایی که باید دید شرایط ساکن در آن تا کجا و تا کی به آنان مجال ماندن و ادامه دادن خواهد داد باتوجه به اینکه بازگشت آتوسا به دنیای حرفه ای ورزش تا همین لحظه برای نگارنده بازگشتی ققنوس وار بوده است اما آنچه مهم است چسب گروهی و انسجام دوستانه تیمی است که بنیادش بر پایه دوستی و اخلاق بنا شده و می خواهد با حضورش در عرصه های بین المللی پیامی بیش از یک بازی خوب را از سمت زنان ایران به نمایش بگذارد پیامی که نشانه هایی از صلح و دوستی دارد …

گفت و گوی پیش رو را در شرایطی با آتوسا حجازی بنیانگذار تیم یاران حجازی پس از بازگشت از آلمان انجام دادیم که او به هیچ وجه تمایل به انجام مصاحبه  با رسانه ها نشان نمی دهد و خبر ورزش زنان بسیار خرسند است که توانسته با جلب نظر و اعتماد او دومین مصاحبه را با او به انجام برساند ، ( پیش ازاین او سکوتش را پس از  پانزده سال با ما شکست و اولین مصاحبه اش را با خبر ورزش زنان انجام داد ) .

مصاحبه بهاره بهارفر

-آتوسا کمی درباره این تورنمنتی که در آلمان برگزار شد و یاران حجازی در آن حضور داشتند بگو؟ اون فستیوال اصلا چه ماهیتی داشت ؟
این فستیوال ” تورنمنت پرواز و دوستی ” نام داشت و 104 فوتبالیست از خاورمیانه ، آفریقا ، آسیا و اروپا دور هم جمع شده بودندو بیشتر بر این موضوع استوار بود که فرهنگهای همدیگر را بیشتر بشناسند …و واقعا هم همینطور بود چون همه با هم  صحبت می کردند تیمها با هم قاطی می شدند و خیلی بر ارتباط فرهنگی توجه می شد و برای همین هم برگزار شده بود ، حتی کلاسهایی برای آشنایی فرهنگی ملتها با هم برگزار می کردند

-از رفتنتون و حضورتون در آن جمعیت چند فرهنگی بگو ؟ حضور تیمی از ایران چه انعکاسی داشت و اینکه چطور از پس هزینه هاش براومدین ؟

ما اسپانسر داشتیم که یکی از دوستان من بود اما بعضی از هزینه ها را هم همسرم تقبل کرد مثل لباس و ساکهای ورزشی و سایر وسایل که با کمک های یکی دیگر از دوستانمون تونستیم مهیا کنیم اونم تو لحظات آخر و همه اینها باعث شد که وقتی ما وارد اونجا شدیم به قدری یک شکل و یک دست بودیم که همه حاضرین به محض ورودمون برگشتند و ما رو نگاه کردند چون اصلا اونها این یک شکل پوشی را نداشتند ، تیم ما همه یک شکل ، منظم ، همه حجابها کامل و… یعنی وقتی ما رفتیم همشون برگشتن سمت ما حتی ما را با دست نشون می دادند که چقدر مرتبند چقدر انسجام دارند و این برای من خیلی مهم بود چون از اولش هم گفتم اگر شده خودم هزینه کنم باید تیم ایران مرتب باشه و باید بالاتر از بقیه باشیم  از طرفی آنها هم خیلی خوشحال شدند که تیمی از ایران اونجا هست و خیلی مارو تحویل گرفتند و اینکه همه چیز خیلی خوب پیش رفت و حتی یک بازی دوستانه هم برای ما با برلین گذاشتند  و خیلی خواستند ربطش بدهند به بازی ده سال پیش که من اصلا اطلاعی از این موضوع نداشتم یعنی من تا زمانی که نرفتم برلین اصلا نمی دونستم همچین بازی در ایران سالهای گذشته بین این دو تیم انجام شده…

-یعنی تا اون زمان خبر از این بازی که ده سال پیش انجام شده بود نداشتی ؟
نه  اصلا ، بعدا که رفتیم برلین یکی از بچه ها گفت من تو اون مسابقه بازی کردم و اتفاقا یک گل هم زدم …که بعد تازه من متوجه شدم که نگو آلمان اومده بوده ایران و بازی کردن با هم و بازی رو هم 2-2  مساوی کرده بودند و هی می گفتند این بازی برگشت اون بازیست که من هم می گفتم اصلا ربطی نداره چون این تیم ، تیم یاران حجازی است واون تیم تیم ملی بوده اصلا این دو موضوع را با هم یکی نکنید چون ما بصورت شخصی به این جا آمدیم و می خواهیم یک بازی دوستانه انجام بدهیم

– پس در واقع شما برای این بازی برگشت نرفته بودید و این یکباره پیش آمد ؟
بله ، یک بازی دوستانه قرار بود برای ما انجام بشه در واقع یک بازی دوستانه با تیم برلین و اونموقع این بحث بازی برگشت مطرح نبود من رفتم اونجا تازه فهمیدم که اینها ده سال پیش که اومده بودند ایران به این فکر افتاده بودند که یک بازی برگشتی هم بگذارند که به دلایلی گویا این بازی انجام نشده بود و من اصلا  هیچکدوم اینها را نمی دونستم و وقتی رفتم اونجا متوجه شدم ، چون خود فستیوال را هم من از طرف یکی از دوستانم که در آلمان بود متوجهش شدم و مراحل کار از دادن ویزا به ما تا جور شدن بقیه ملزومات سفرمون به قدری مرحله به مرحله برامون محیا شد که من تا لحظه ای که تو هواپیما نشستم واقعا باورم نمی شد که دارم میرم و کارها انجام شده همش فکر می کردم نمیشه همچین چیزی …

– حالا چرا فکرمی کردی نمی شه آتوسا ؟
نمی دونم همش فکر می کردم نمیشه …

-برای همین هیچ مصاحبه ای نکردین ؟
ما خودمون رو درگیر مصاحبه نمی کردیم و هر کسی هم که تماس می گرفت جواب نمی دادیم

-چرا ؟
من به همه گفته بودم تا موقعی که بازیها  تموم نشده و نرفتیم تهران هیچ مصاحبه ای نکنین ، در واقع ما کلی با هم حرف زده بودیم و بچه ها خیلی رعایت کردند من در مورد این سفر حتی به دوستان صمیمی خودم هم چیزی نگفته بودم چون نمی خواستم خللی در رفتن تیم ایجاد شود و معتقد بودم تا رفتنمون نباید کسی بدونه

-بازی ده سال پیش 2-2 برابر شده بود این بازی چند چند شد ؟

از دقیقه 20 بازی یک یارمون مصدوم شد و 10 نفر شدیم و خوب یار تعویضی هم نداشتیم کلا ، با اینحال تا 10 دقیقه آخر بازی نتیجه 2-2 بود که با دوتا پنالتی که گرفته شد بازی رو 4-2 واگذار کردیم

-نتیجه بدی نبوده با توجه به اینکه تو اساسا فوتسالی هستی و این اولین بار بوده که تو زمین چمن رفتی درست میگم ؟

بله

-حالا که برگشتین عکس العملها چطور بوده ؟
اتفاق خاصی نیفتاده و به نوعی باید همه خوشحال باشند چون با اینکه یک سفر شخصی بود و یک بازی دوستانه بود ( چون خیلی رسمی نبود ) ضمن اینکه می گم این یک حضور شخصی بوده و اتفاقا باید باعث افتخار همه هم باشه … تماسهایی گرفته شد در این مورد اما به نظرم حضور ما باعث افتخار است چون ما با رعایت تمام شئونات و موازین اسلامی حضور داشتیم و با اینکه یک سفر شخصی بود تمام بچه ها بیشتر از زمانی که تیم با حراست اعزام میشه رعایت همه موازین را کردند ، چون همه بچه های تیم را می شناختم و به همشون اعتماد داشتم و خیالم از همشون راحت بود و همشون هم خیلی رعایت کردند و به من تو این راه کمک کردند و خوب تمام تلاشمون و هدفمون این بود که اسم ایران را بالا ببریم و گفتیم که ما با همین حجاب نشون می دهیم که از همه خیلی  بالاتریم ، صحبتهایی هم که گاهی پیش می آمد و می شد ما در تمام آنها می گفتیم که از حجابمون راضی هستیم و این قانون مملکت ما است و راضی هم هستیم ، البته میز گردهای مطبوعاتی هم بود که من تشخیص دادم در هیچ کدوم شرکت نکنند بچه ها

– در حاشیه این تورنمنت یک چهره سیاسی هم دیده شد ، صدر اعظم آلمان خانم انگلا مرکر ، آیا با او صحبت داشتی ؟
نه ما صحبت خاصی با کسی نداشتیم فقط خانم مرکل را همه دیدیم و ایشون اومدن و برای همه صحبت کردند  و تمام جایی که زندگی می کردند ، جاهایی که کنفرانس هاشون تشکیل می شد یا با آدمها ملاقات داشتند را تمام اینها را به همه نشون دادند واین مهم ترین اتفاقی بود که به نوعی در این سفر پیش آمد

-در صفحه اینستاگرامتون دیدم که لوگویی سیاه سفید را برای تیم یاران حجازی طراحی کردید در موردش بهمون توضیح میدی ؟
طراح لوگو خانم مهدا رضایی یکی از اعضای تیم یاران حجازی است ، البته اول من می خواستم نمادی از عقاب در لوگو باشد اما بعدا با توجه به تورنمنتی که در آلمان در آن حضور داشتیم خواستیم که تیم پیام آور صلح و دوستی باشد و برای همین از طرح خانم رضایی استقبال کردیم و پذیرفتیم که این نماد و لوگوی تیم یاران حجازی باشد به نظرم هم طرح بسیار زیبایی آمد و همه توافق کردیم در موردش

– با توجه به این سفر و اتفاقات خوبی که تا به حال برای این تیم افتاده چشم انداز یاران حجازی را چطور می بینی ؟
خارج از مسئله تیمی ، تعدادی از ما دوستانی هستیم که شاید شرایط سنیمون اصلا به بازی هم نخوره و ممکنه در آینده ما اصلا نتونیم تو زمین بازی هم کنیم ولی این دور هم جمع شدن این رفاقت و بلاخره این تیم تشکیل دادن خودش برای من جالب بود که بعد از گذشت 15 سال دوستان قدیمم را پیدا کنم و اونها به من بگن که باید بیام و از گوشه نشینی دوری کنم و گفتن اونها باعث شد که این اتفاقات بیفته و بعد از مقام سومی جام رمضان و رفاقت وهمدلی که بین اعضای تیم اتفاق افتاد خوب حضور ما درآلمان پیش اومد و شاید در دفعات بعدی باید شاهد خبرای خوب دیگه باشیم

– یعنی دفعه دیگه مثلا باید قاره آمریکا خبرتونو بگیریم ؟
و او در جوابم می خندد

– و حرف آخر
از خبر ورزش زنان بخاطر این مصاحبه متشکرم و از تک تک بچه های تیم که واقعا با من همکاری لازم را داشتند تشکر می کنم

اعضای تیم یاران حجازی 

ایستاده از راست به چپ : حمیده حمیدی ،مهدا رضایی ،آتوسا حجازی ، شهرزاد نصیری ، نیلوفر بصیر ، سوگل عرب

نشسته از راست به چپ : طنین نراقی ، پیوند ، شهناز سهیلی وند ، پریا نوروزی ،مریم حسینی